Het geheim van FC Sjoek an m’n Sjeedel
- Door: Marouscha van de Groep
Spakenburgs woordenboek
De naam FC Sjoek an m’n Sjeedel komt niet zomaar uit de lucht vallen, vertelt Jan van Triest, die terugblikt op een vrijdagavond in 2013. “Een doorsnee avond. Maar de sfeer zat er goed in, er vloeiden de nodige alcoholische versnaperingen en de gesprekken gingen alle kanten op, tot iemand het idee kreeg om een Spakenburgs woordenboek erbij te pakken. We begonnen erin te bladeren, eigenlijk zonder echt doel; gewoon voor de grap. Maar na urenlang bladeren en lachen kwamen we bij de letter ‘S’ uit. En daar, bijna toevallig, stonden ze onder elkaar: Sjoek en Sjeedel. Het klonk zo lekker Spakenburgs dat we er spontaan iets van wilden maken. Het idee borrelde op: waarom maken we hier onze teamnaam niet van?”
‘Weten precies wat we van elkaar kunnen verwachten’
FC Sjoek an m’n Sjeedel is een vriendengroep die al jarenlang samen voetbalt, niet alleen tijdens het toernooi, maar ook bij IJsselmeervogels 3. Het is die vriendschap en ervaring die de dynamiek van het team bepaalt. “Na al die jaren weten we precies wat we van elkaar kunnen verwachten.” De vaste namen zijn Jan ‘Jean T’ van Triest, Kees ‘Keesje Bony’ de Graaf, Erik ‘Zwaan’ de Graaf, Jordi ‘Snieuw’ van de Vuurst, Luc ‘Lucio’ Malenstein, Mitchel ‘Scotty’ Beekhuis, Rob ‘Bort’ de Graaf, Wesley ‘Pompie’ Zijl, Wilmar ‘Ringo’ van Dijk, en Wouter ‘Jackpot’ de Graaf. Daarnaast kunnen ze altijd rekenen op hun trouwe oud-spelers Jasper ‘Boekie’ Koelewijn en Tim ‘Koekie’ Koelewijn.
Ultra verdedigen en razendsnel counteren
Het team kan niet zonder hun grootste fan: Wouter ‘Saus’ Hopman. Deze vaste supporter is altijd te vinden langs de lijn met een biertje in de hand, en hij mist nooit een wedstrijd. Zelfs bij oefenwedstrijden is hij van de partij, altijd bereid om het team aan te moedigen en – als het even kan – een excuus voor een vroege borrel.
'We willen totaal het spel niet maken'
Wat betreft de speelstijl heeft FC Sjoek an m’n Sjeedel een heel eigen aanpak. Ze zijn ‘ultra verdedigend’. “We willen totaal het spel niet maken,” zegt Jan. “We laten de tegenstander het spel maken en als we de bal veroveren, knallen we eruit!” Het is een strategie die hen tot ver in het toernooi heeft geholpen, en het zorgt altijd voor spannende wedstrijden. “Voorafgaand aan een belangrijke wedstrijd spreken we af dat we de middenlijn niet overkomen.” De filosofie is simpel: tegenstanders moeten het spel maken, FC Sjoek an m’n Sjeedel wacht op het juiste moment voor de ultieme uitbraak. Het mooiste compliment dat ze ooit kregen van de tegenstander? “Hoe donders vervelend we zijn in het veld”.
Knallende derde helft
Het behalen van de finaleavond vorig jaar is een moment dat FC Sjoek an m’n Sjeedel niet snel zal vergeten. Maar net zo goed zijn er die momenten waarop ze, naar eigen zeggen, ‘genaaid’ werden door de scheidsrechter waardoor ze die finaleavond juist niét wisten te behalen. Winnen is dan ook het allerbelangrijkste, vertelt Jan. “Maar als dat uiteindelijk niet lukt, staat de gezelligheid bovenaan.” En dat betekent altijd een knallende derde helft met genoeg bier om de winst te vieren, of om het verlies weg te drinken.