‘Als we de finaleavond halen, gaan we een avondje naar Boccaccio’
- Door: Marouscha van de Groep
Van Los Machos naar De Kuutebieters
Het avontuur van De Kuutebieters begon als 'Los Machos', maar na het eerste jaar werd besloten dat de naam niet meer paste bij het team en het BFV-toernooi. Het team wilde iets meer 'Spakenburgs' en koos voor een naam die de stugge, verdedigende aard van het team weerspiegelt. "We hebben bijna alleen maar verdedigers, dus wilden we iets dat bij onze speelstijl past," vertelt Sylvester Kok. De naam 'De Kuutebieters' was geboren.
Het team
Het team bestaat uit: coaches Daniël Beukers en William 'Meme' van de Mheen, en spelers Guyon 'Makrelendodèr' Zwaan, Hidde 'Koen van Heest' van Wouw, Rodiën Luciana, William 'Moesoe' Muijs, Wessel 'Arne Slot' Huijgen, Maikel 'Mikkel' Pruijs, Colin van den Broek, Jari 'Dakduuf' Koelewijn, Willem 'de Witte Keniaan' van Goor, Ryan de Hoop en Sylvester 'de watervlugge counterspits' Kok. Deze mannen zijn niet alleen teamgenoten, maar ook vrienden die elkaar door dik en dun steunen, zowel op als naast het veld.
Grappige momenten
Als het gaat om de speler die het meeste invloed heeft op het team, dan is het Hidde van Wouw. Hij brengt niet alleen veel energie op het veld, maar zorgt er ook buiten het veld voor dat alles geregeld wordt, vertelt Sylvester. "Tijdens het toernooi lijkt het alsof er nog maar één ding in zijn leven bestaat." Een moment dat elk toernooi wel terugkomt, is Hidde’s bijna obsessieve poging (althans, zo lijkt het voor de rest van het team) om de klok in de Kuil te raken met zijn schoten. “Maar het is hem nog niet gelukt!”
Gênante momenten
Een van de meest gênante momenten in de geschiedenis van het team overkwam Sylvester zelf. "Ik had een bal voor het inschieten, de keeper lag al op de grond, en ik hoefde hem er eigenlijk alleen nog maar langs te schieten.” Het leek een fluitje van een cent, maar toen het moment daar was, ging het mis. "Ik moest de bal met mijn linkerbeen schieten, maar ik ben rechts en met mijn linkerbeen kan ik niet zoveel," vertelt hij. Het resultaat? Hij maaide compleet langs de bal, verloor zijn evenwicht en viel met een harde klap op zijn kont. "Het was vrijdagavond rond een uurtje of negen, dus de tribunes zaten ook nog eens aardig vol.”
Voorbereiden op de strijd
De voorbereiding op de wedstrijden is altijd dezelfde: verzamelen, de sfeer proeven in De Kuil, omkleden, strategiebespreking, een warming-up op de parkeerplaats en dan is het tijd om de strijd aan te gaan. Winnen is belangrijk voor De Kuutebieters, maar Sylvester geeft toe dat de winst soms snel naar hun hoofd stijgt. “We voelen ons dan gelijk het beste team van het toernooi en denken dat we eerste kunnen worden in de poule. Helaas verliezen we vervolgens vaak de eerstvolgende wedstrijd…”. Toch is het voor het team een combinatie van zowel winnen als de gezelligheid op en rondom het veld. “We proberen het altijd gezellig te houden, maar zodra de wedstrijd dichterbij komt, zijn we volledig gefocust,” zegt hij. Ze spelen elk potje echt voor de winst en zijn uiteraard teleurgesteld als dat niet lukt, maar die teleurstelling duurt niet lang. "We blijven er niet te lang in hangen en gaan daarna met z’n allen een biertje drinken. We weten immers ook allemaal dat de kans om het toernooi ooit te winnen klein is.”
Finaleavond als doel
Het doel voor dit jaar is duidelijk: via de tussenronde naar de finaleavond. "Al is een meer realistisch doel om misschien eerst maar eens de verliezersronde te halen.” Mocht die finaleavond eindelijk behaald worden, dan is al bekend hoe dat gevierd gaat worden: “met een avondje Boccaccio!”